Dyrektywa MCP – o co w niej chodzi?
Transformacja energetyczna staje się faktem. Na razie odczuwają ją głównie firmy, które muszą dostosować się do coraz to nowych obostrzeń. Jednym z takich wymogów jest unijna dyrektywa MCP dotycząca tzw. średnich obiektów spalania paliw. Wyznacza ona nowe, restrykcyjne normy emisji szkodliwych gazów. Dostosowanie się do niej wymaga czasu, którego jest coraz mniej.
Co to jest dyrektywa MCP?
Dyrektyw MCP (z ang. Medium Combustion Plants) to skrócona nazwa dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2193 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie ograniczenia emisji niektórych zanieczyszczeń do powietrza ze średnich obiektów energetycznego spalania. Dyrektywa ta ma duży wpływ na firmy w obszarze stosowanych przez nie rozwiązań energetycznych służących wytworzeniu ciepła technologicznego na potrzeby procesów produkcyjnych.
Kogo dotyczy dyrektywa MCP?
Dyrektywa dotyczy podmiotów, które użytkują tzw. średnie obiekty spalania paliw, czyli kotły o mocy cieplnej od 1 MW – 50 MW. Mogą to być również nowe tzw. łączone średnie obiekty, w przypadku których całkowita nominalna moc cieplna wynosi nie mniej niż 50 MW.
Dyrektywa, różnicuje obiekty nowe i już istniejące. Jako nowe średnie obiekty spalania paliw definiuje się instalacje powstałe po 19 grudnia 2018 r. W tym przypadku wytyczne dyrektywy mają zastosowanie od pierwszego dnia działania instalacji. Wszystkie obiekty, które powstały przed tą datą, muszą dostosować się do wymogów dyrektywy przed upływem jasno zdefiniowanych terminów.
Zbliżające się terminy wynikające z dyrektywy MCP
Dyrektywa jasno definiuje terminy, w których średnie obiekty spalania paliw, istniejące przez 19 grudnia 2018 r. ,muszą dostosować się do jej wymogów. Termin zależy od nominalnej mocy cieplnej danego obiektu i został zdefiniowany jako:
- 1 stycznia 2025 r. – dla instalacji o mocy większej niż 5 MW.
- 1 stycznia 2030 r. – dla instalacji o mocy nie mniejszej niż 1 MW i nie większej niż 5 MW.
Co dyrektywa MCP oznacza w praktyce?
W praktyce zapisy dyrektywy oznaczają budowę nowych instalacji zgodnie z nowymi, restrykcyjnymi wymogami emisji określonymi przez jej zapisy oraz dostosowanie do nich już istniejących urządzeń. Można to zrobić poprzez budowę instalacji odsiarczania i montaż odpowiednich filtrów odpylających, albo zmianę technologii energetycznych oraz stosowanego paliwa. Wyjściem z sytuacji może być np. zastosowanie gazu ziemnego, który pozwala na znaczną obniżkę emisji tlenków azotu, a w przypadku tlenku siarki i pyłów, pozwala uniknąć ich całkowicie.
Chcesz wiedzieć jak realizujemy proces przejścia z węgla na gaz?
Limity emisji wynikające z dyrektywy MCP
Wdrożone w 2017 roku wytyczne w sposób szczegółowy określają normy dotyczące emisji takich związków jak dwutlenek siarki, tlenki azotu i cząstek stałych/pyłów. Przy czym są to progi o wiele bardziej restrykcyjne niż wynikające z wcześniejszych przepisów.
Za przykład niech posłuży obecnie stosowana norma dla emisji dwutlenku siarki z istniejących obiektów zasilanych węglem kamiennym o mocy nie większej niż 50 MW, która wynosi 1500 mg/Nm3. Od dnia 1 stycznia 2025 r. poziom ten będzie wynosił:
- 1100 mg/Nm3 dla obiektów o mocy cieplnej nie większej niż 20 MW,
- 400 mg/Nm3 dla obiektów o mocy cieplnej powyżej 20 MW.
Podobnie jest z tlenkami azotu oraz pyłami. Normy zależą od rodzaju obiektu spalania, jego mocy cieplnej oraz od stosowanego paliwa. Szczegółowo opisują je tabele nr: 1,2 i 3 z części pierwszej załącznika II do dyrektywy oraz tabele nr: 1 i 2 z części drugiej tego dokumentu.
Co jeśli nie spełnisz postanowień?
Niespełnienie standardów wynikających z dyrektywy może oznaczać kary pieniężne a nawet konieczność zamknięcia instalacji.
Jakich obiektów nie dotyczy dyrektywa MCP?
Dyrektywa MCP nie dotyczy obiektów:
- wyłączonych z jej stosowania na mocy dyrektywy 2010/75/UE(IED), czyli głównie tzw. dużych obiektów energetycznego spalania, takich jak spalarnie śmieci, elektrociepłownie i instalacje wykorzystywane w przemyśle np. do produkcji stali,
- średnich obiektów spalania paliw, których gazowe produkty spalania wykorzystywane są bezpośrednio w gazowym ogrzewaniu pomieszczeń w celu poprawy warunków pracy oraz średnich obiektów spalania, w których spalane są wyłącznie lub w połączeniu z innymi paliwami paliwa rafineryjne w celu wytwarzania energii w rafineriach ropy naftowej lub gazu, oraz obiektów spalania stosowanych w krematoriach,
- średnich obiektów spalania wykorzystywanych na terenie gospodarstw rolnych, w których spalany jest wyłącznie nieprzetworzony obornik pochodzący od drobiu.
Chcesz dowiedzieć się więcej o możliwości zastosowania gazu ziemnego w celu spełnienia wymogów dyrektywy MCP? Zadzwoń do nas pod numer +48 693443319 lub napisz email na: kamila.ratajczyk@duon.pl.